جوجه کشی

نژاد کوچین

کوچین/کوشین
نام کوچین اصالتا از اسم چینی (九斤黄 /Jiujin Huang ) منشا میگیرد که به معنی نه زرد گربه ای (nine-catty yellow) است که به اشتباه با اسامی فعلی قسمت های جنوبی هند و ویتنام، جایی که jin یک واحد اندازه گیری سنتی چینی است تلفیق شده است. در واقع در چین، کلمه 九斤黄 برای هر پرنده بزرگ یا غذایی که از پرندگان بزرگ درست شده استفاده میشود.

تاریخچه
این نژاد دراصل در چین پرورش پیدا کرده و سپس در اواسط قرن نوزدهم به بریتانیا و آمریکا صادر شده است.
کوچین به عنوان یک نژاد متفاوت از سایر نژاد ها، اشتیاق خاصی در میان دوستداران طیور در کشور های انگلیسی زبان ایجاد کرده است.
نه تنها این نژاد با خروس هایی به وزن ۵ کیلو گرم یکی از بزرگ ترین نژاد های دیده شده است بلکه پرهای نرم و پرپشت او که شبیه به مرغ های ابریشم میباشد، این مرغ بزرگ را بزرگتر نشان میدهد.
کوچین همچنین به صورت مینیاتوری نیز وجود دارد که اغلب به نام پکین یا پکینی یا کوشین مینیاتوری خوانده میشود اما باید توجه کرد که نباید با نژاد پکین اصلی اشتباه گرفته شود.

خصوصیات

همانطور که گفته شد یکی از ویژگی هایی که این نژاد را متمایز میسازد پر های انبوهی است که پا ها را به طور کامل می پوشاند.

رنگ پوست زیر پر زرد میباشد.

رنگ تخم قهوه ای روشن میباشد و اندازه تخم ها معمولی است.

وزن خروس بالغ ۵ کیلو گرم، وزن خروس جوان ۴ کیلوگرم، وزن مرغ ۳/۹ کیلوگرم و وزن مرغ جوان ۳/۲ کیلو گرم میباشد.

مرغ کوچین تخم های زیادی میگذارد ولی معمولا برای مدت طولانی (سالیان متمادی) اینطور نیست.

این مرغ سالانه ۱۵۰ تا ۱۸۰ عدد تخم میگذارد و لازم به ذکر است که در ماه های زمستان نیز به تخم گذاشتن ادامه میدهد.

این نژاد برای آب و هوای سرد مناسب است.

مرغ کوچین مادر خوبی است و میتواند مادر بقیه نژاد ها نیز باشد و همچنین بعد از اهلی شدن بسیار صمیمی میشود.

کوچین مرغی بسیار ساکت و  آرام است.

تخم های نطفه دار نژاد کوچین مناسب دستگاه جوجه کشی و جوجه کشی مصنوعی نیز هست

نژاد کوچین/کوشین

نژاد کوچین/کوشین

گردآوری و ترجمه اختصاصی: واحد تحقیقات و آموزش eggborn

تخم نطفه دار نژاد کوشین / کوچین 

[,[i ;ad 

جوجه کشی

[,[i

;,adk